Getekende blikken

Toen Michiel en Trientje Meis in 1950 voor de camera poseerden, waren ze al 34 jaar oud. Samen hadden ze al een hoop meegemaakt. 

Toen ze in 1916 met elkaar trouwden was Michiel stoker bij strokartonfabriek Ceres in Oude Pekela. Samen kregen ze acht kinderen, zes meisjes en twee jongens. Twee van hun kinderen moesten ze al snel weer missen. Toen de kleine Frederika zes jaar was, kreeg ze de ziekte kroep, nu beter bekend als difterie. Iets dat misschien eerst leek op een zware griep, bleek een dodelijke ziekte. Frederika werd overgebracht naar het Algemeen Ziekenhuis in Groningen, maar overleed daar in januari 1935. Ook hun tweede zoon Wolter, moesten ze vroeg missen. Toen hij tijdens de oorlog tewerkgesteld werd in Berlijn, werd de stad door de Engelsen gebombardeerd met fosforbommen. Wolter liep een vergiftiging op en hij kreeg toestemming naar huis te gaan. Omringd door zijn familie in Oude Pekela is Wolter in 1944 op twintigjarige leeftijd overleden aan zijn vergiftiging. Opnieuw moesten Michiel en Trientje Meis een kind begraven. Michiel zelf overleed nog geen 10 jaar later, Trientje overleed op één november 1980.

Foto: privéarchief Michiel Meis jr.

Meer informatie over Fré Meis: http://www.hetverhaalvangroningen.nl/verhalen/fre-meis-1921-1992-2013-vakbondsman-politicus